Skauci Europy na Lednicy

7 czerwca 2014 r. odbyło się XVIII już Spotkanie Młodych LEDNICA2000 na Polach Lednickich. W tym roku Spotkanie odbywało się pod hasłem "W Imię Syna". Na pola lednickie wybrali się też skauci z różnych miast Polski!

O godzinie 14:00 spotkaliśmy się pod krzyżem, chwilę porozmawialiśmy i zrobiliśmy wspólne zdjęcie:

Potem przyszedł czas na gry! Niektórzy uczestnicy Spotkania przypatrywali się naszej zabawie, a inni nie mogli się oprzeć i postanowili zagrać razem z nami! :D

Potem przyszedł czas na chwilę wyciszenia. Udaliśmy się do swoich sektorów, żeby tam modlić się, razem z innymi uczestnikami Spotkania, koronką do Bożego Miłosierdzia.

O godzinie 16:00 znowu spotkaliśmy się pod krzyżem, żeby wspólnie pograć.

Po pewnym czasie, bardzo już zgrzani i spragnieni (słońce mocno dawało nam się we znaki) rozeszliśmy się w swoje strony.

Resztę spotkania każdy z nas spędzał już według indywidualnej potrzeby i chęci.

Chodząc po polach lednickich nie raz jeszcze widziałam nasze mundury.

Czasem spotykaliśmy się już w mniejszych grupkach, żeby np. porozmawiać.

Czas spędzony na Lednicy był bardzo dobry i owocny. Niektórzy ludzie dopiero dowiedzieli się, że Skauci Europy istnieją, a inni myślą nawet o bliższym nas poznaniu.

Zobaczymy, co z tego wyniknie :)

Skauci Europy na koronacji obrazu Św. Józefa w Poznaniu

W niedzielę 23 marca 2014 r. Arcybiskup Stanisław Gądecki koronował cudowny wizerunek św. Józefa w Sanktuarium na Wzgórzu Świętego Wojciecha w Poznaniu. Korony na wizerunek Dzieciątka Jezus nałożył bp kaliski Edward Janiak, a na wizerunek św. Józefa – abp Stanisław Gądecki. Na tę uroczystość Skauci wyruszyli spod cmentarza znajdującego się w Wierzenicy. Wyruszyliśmy o godzinie 8 rano razem z innymi pielgrzymami, rodzicami i bliskimi zmarłego w tamtym roku małego chłopca Józia przez którego zanosiliśmy nasze intencje do Boga. Na naszym pierwszym przystanku, który odbył sie w Kicinie wszyscy uczestniczyliśmy w mianowaniu Akeli 2 gromady poznańskiej św. Narcyzy. Mianowanie odbyło się pod starym drewnianym Kościołem św. Józefa. Po tym obrzędzie wyruszyliśmy w dalszą podróż. Siedem wilczków i cztery przewodniki pierwszy raz wspólnie miały okazję pielgrzymować. Wilczki w drodze przeprowadziły różaniec rozważając tajemnice chwalebne. Nasza podróż trwała ponad 4 godziny. Mimo błotnistej drogi i szybkiego tempa udało nam się dotrzeć na czas. Po koronacji odbyliśmy służbę w ogrodzie i przez chwilę czuwaliśmy przy obrazie św. Józefa. Dziękujemy wszystkim, dzięki którym mogliśmy uczestniczyć w tak ważnym wydarzeniu dla Archidiecezji Poznańskiej.

 Fot. © Waldemar Wylegalski

 Fot. © Waldemar Wylegalski

 Fot. © Waldemar Wylegalski

 Fot. © Waldemar Wylegalski

 Fot. © Waldemar Wylegalski

I wędrówka poznańskich przewodniczek

Tematem naszej I wędrówki były słowa "Prawdziwy wędrownik wie, że nawet najdłuższą, najtrudniejszą wędrówkę zaczyna się od postawienia pierwszego kroku". Właśnie ta wędrówka była dla nas takim pierwszym krokiem ku szybszemu rozwojowi skautingu w Poznaniu.

2 marca 2014 roku ruszyłyśmy o 8.15 autobusem w stronę Puszczykowa. O godzinie 9.00 zaczęłyśmy Mszą Świętą w Kościele pw. Józefa Oblubieńca NMP, którą odprawił ksiądz misyjny z Madagaskaru.

Tak się zaczęło a to już zdjęcia z trasy

Kim są przewodniczki?

Przewodniczki to dziewczyny powyżej 17 roku życia. Należą one do najstarszej, czerwonej gałęzi, zwanej inaczej "Drogą". Przychodzą do skautingu, aby służyć młodszym, jednocześnie rozwijając siebie.


Dwa w jednym:

• służba 
• formacja 

Formacja przewodniczki składa się z dwóch etapów:

1) Młoda droga, szlak żółty. Młode przewodniczki to dziewczęta rozpoczynające swoją przygodę w gałęzi czerwonej. Podzielone są na ogniska młodych przewodniczek, w których pod przewodnictwem szefowej formują się i poznają skauting.

2) Czynna służba w Stowarzyszeniu, szlak zielony i czerwony. Dziewczyny, które przeszły już młodą drogę i wybrały, w jaki sposób chcą służyć w Stowarzyszeniu, skupione są w ogniskach szefowych. Na jego czele stoi szefowa ogniska szefowych współpracująca w tandemie wychowawczym z duszpasterzem ogniska.

Patronką wszystkich przewodniczek FSE jest św. Teresa z Lisieux.

Kim są wilczki?

W metodzie harcerskiej realizowanej przez Skautów Europy jest to gałąź skupiająca najmłodszych.

Do gromad wilczków należą dzieci w wieku 9-12 lat

Główne cele wychowawcze tej gałęzi to:

• otwarcie na innych,
• nauka samodzielności
• rozwijanie pozytywnych cech ludzkich w ukierunkowaniu na Pana Boga.

Cele te realizowane są poprzez zabawę na cotygodniowych zbiórkach.
W pracy z dziećmi wykorzystujemy Księgę Dżungli

 

Koncepcja ta, zaczerpnięta z metody opracowanej przez gen. Roberta Baden-Powell'a, spełnia dziecięcą potrzebę słuchania historii oraz utożsamiania się z bohaterami przygód: daje możliwość obrazowego przestawienia abstrakcyjnych pojęć- dobra, miłości, przyjaźni, zaufania.

 

Prawo Wilczka:

  1. Wilczek myśli najpierw o innych.
  2. Wilczek ma oczy i uszy otwarte.
  3. Wilczek jest zawsze czysty.
  4. Wilczek zawsze mówi prawdę.
  5. Wilczek jest zawsze radosny.

Żaneta - nigdy nie jest za późno (2. Akela gromady żeńskiej)

Pierwszą styczność ze Skautami miałam w gimnazjum. Wraz z koleżankami brałyśmy udział w corocznej fieście balonowej, organizowanej m.in. przez Zawiszaków. Zabawa była przednia, udało nam się nawet wygrać w obydwu kategoriach, dzięki czemu miałyśmy okazję przelecieć się prawdziwym balonem. Zainteresowała się nami Ania (ówczesna drużynowa) dała nam namiary na siebie oraz zaprosiła na zbiórkę.

Niestety na tym się zakończyło

Koleżanki nie były zainteresowane a ja sama nie miałam odwagi i stwierdziłam, że jestem za stara na harcerkę. Gdy byłam w I klasie liceum ta sama koleżanka która wcześniej nie chciała wstąpić do Zawiszaków zabrała mnie na wigilię harcerską. Tam poznałyśmy drużynową Ewelinę, która zaproponowała nam udział w zimowisku. W ten sposób

rozpoczęłam swoją przygodę ze skautingiem.

Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest to, że Kasia, która zabrała mnie na pierwsze spotkanie, sama zrezygnowała tuż po zimowisku. Ja trzymam się nadal. Przeżyłam rok w 2. Drużynie Rawskiej, dzięki czemu doświadczyłam co to znaczy żyć w zastępie. Na młodej drodze poznałam dokładnie wszystkie gałęzie a po roku

zdecydowałam się na pracę z wilczkami. 

Przez rok byłam Akelą 2. Gromady Rawskiej, a następnie przyboczną. W 2013r roku rozpoczęłam studia w Poznaniu i mimo, iż od Zawiszaków Rawskich dzieli mnie prawie 300km, moja historia się nie kończy. Wraz z Natalią i Justyną rozpoczynamy pracę nad stworzeniem środowiska na ziemiach wielkopolskich.

Justyna - harcerka znikąd (1. Akela gromady żeńskiej)

Dowiedziałam się o Skautach Europy w Kościele przy parafii św. Wawrzyńca w Poznaniu. Byłam akurat po kursie wychowawcy kolonijnego. Ktoś wyszedł na ambonę i mówił o tym, że szuka opiekunów na obóz. Z czystej ciekawości postanowiłam pójść na spotkanie i zgłosić się na ochotnika. Z zainteresowanych osób byłam ja i jakaś starsza Pani. Posiedziałam prawie godzinę po Mszy w piwnicach Kościoła. Podeszłam do osoby, która szukała wychowawców i co się okazuje

Nie mogę jechać bo jestem kobietą:)

 ! Nie ukrywam, że trochę się oburzyłam-jak to kobiety nie mogą ? Okazało się, że to jest harcerstwo prowadzone w dwóch nurtach. Trochę mnie to zaskoczyło. Dostałam jakiś kontakt mailowy - to był kontakt do Kasi Kieler. Wróciłam do akademika i zaczęłam bić się z myślami.

Nikogo nie znam i nie wiem co dalej

Od zawsze chciałam stworzyć coś dla dzieci gdzie będą mogły rozwijać się z dala od dość szarej rzeczywistości. Z jednej strony byłam tego ciekawa i chciałam z drugiej mówiłam sobie: Ja i harcerstwo Katolickie- to do mnie nie pasuje. Nie było łatwo te myśli przeplatały się na zmianę. Do tego w Poznaniu nurtu żeńskiego Skautów Europy nie było- i co ja teraz zrobię skoro tu nic nie ma???.

Zebrałam się i napisałam maila.

Dzisiaj jak go czytam uśmiecham się sama do siebie brzmi on tak "Witam, Chciałbym się dowiedzieć co muszę zrobić, żeby zacząć prowadzić grupę małych dziewczyn w Poznaniu. Jaki kurs skończyć i w jakim terminie. Proszę o podesłanie informacji, gdzie mam się kierować dalej. Z góry dziękuje i pozdrawiam".

I tak to się zaczęło :)

jeżeli jesteście ciekawi jak było dalej - zapraszam do rozmowy =)